لباس کار

لباس کار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی بوده و کلیه کارکنان باید با لباس کار متناسب با محل کار در سر کار حاضر شوند.

لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی محافظت می کند.

ساده ترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار یا کاپشن و شلوار (دو تکه) و یا لباس کار یکسره( یک تکه) و از جنس پلی استر پنبه، ویسکوز، کتان، فیلامنت یا ترکیبی از آنها استفاده می شود.

بدیهی است که هر چه الیاف به کار رفته در پارچه طبیعی تر باشد، تبادل حرارتی آن بهتر و آسانتر صورت خواهد گرفت.

مثلا لباس کاری که برای حفاظت در مقابل گرما و حرارت ساخته می شود با پوشش آلمینیوم که تا 90 درصد اشعه مادون قرمز را برگشت می دهد ساخته می شود.

کاربرد لباس کار

• لباسکار به طور معمول پوششی است سراسری که شامل تنه، دست ها و پاها می باشد و بدن را ازشرایط محیطی حفظ می نماید.
• لباس کار به طور اصولی و بر طبق الزامات سیستم مدیریت HSE به دو صورت وجود دارد.
• فرم اول به صورت پیراهن/کاپشن و شلوار (۲ تکه )
• فرم دوم به صورت سرهمی (۱ تکه) که با نام های دیگری چون یکسره، بیلرسوت، کاورال نیز شناخته می شود.

انواع پارچه لباس کار

انواع پارچه ی لباس کار از به کار بردن درصد کتان و پلی استر یا کتان و ویسکوز تهیه می شود که درصد های متداول آن به صورت 35% و 65% – 70% و 30% – و یا کتان 100% می باشد که به طور مثال کتان 100% برای جوش کاری مناسب می باشد که نوع پارچه جین آن معروف می باشد.

تبادل حرارتی لباسکار

واضح است که هرچه الیاف به کار رفته شده در پارچه طبیعی تر باشد تبادل حرارتی راحتتر است.

بعضی البسه ها در مشاغل به صورت اختصاصی هستند که می توان به لباس های عایق سرما و رطوبت که مخصوص سرد خانه ها می باشند و یا لباس های نسوز مخصوص کوره ها و یا لباس های ضد آتش سوزی از جنس آزبست با روکش فسفات آلومینیوم یا سولفات آلومینیم و یا عایق شیمیایی از جنس پارچه های PVC نام برد.

لباس های عایق حفاظتی در برابر گرما باید پوشش مخصوص از آلومینیم داشته باشند که تا 90% اشعه مادون قرمز را برگشت می دهند که مناسب کار در کنار کوره ها می باشد.

الیاف بکار رفته در لباسکار

همانطور که می دانید با انتخاب الیاف درست بکار رفته در لباسکار می توان حین حادثه آسیب به بدن را به حداقل رساند و از طرف دیگر برای اطفا حریق آنها از مواد متناسب اطفا حریق استفاده نمود تا هر چه سریعتر بتوان ابعاد جانی و اقتصادی حادثه را نیز تخفیف داد.

باید توجه نمود که معمولا لباسکار های مختلف از ترکیبی از الیاف تولید می شوند تا هم هنگام حاثه آسیب دیدگی را تخفیف دهند و هم انعطاف و زیبایی لازم را داشته باشند.

جنس پارچه لباس کار هم میتواند ترکیبی از الیاف طبیعی و یا الیاف طبیعی و مصنوعی باشد و در برخی موارد به صورت کلی از الیاف شیمیایی و صنعتی ساخته شود.

1. ترکیب پارچه های لباسکارهای صنایع نفت معمولا 75% پنبه و 25% پلی استر می باشد. پنبه موجب ایجاد تهویه مناسب در لباسکار می شود ضمن اینکه در صورت بروز حادثه به بدن کمترین آسیب را می زند و پلی استر موجب استحکام پارچه و کاهش چروک در لباسکار می شود.
2. ترکیب پارچه های لباسکار های صنایع گاز معمولا 100% پنبه می باشد. زیرا کارکنان در معرض خطر آسیب حریق می باشند و در صورت وجود الیاف مصنوعی ممکن است دچار آسیب دیدگی شدید شوند.
3. ترکیب پارچه های لباسکار های کارکنان فنی واحد ها معمولا 65% پلی استر و 35% ویسکوز می باشد. این ترکیب علاوه بر اینکه دارای قیمت اقتصادی می باشد از استحکام مناسبی در برابر نفوذ چربی و گرد و غبار برخوردار است که برای کارکنان صنایع سیمان نیز توصیه می گردد.

ویژگی های لباس کار مناسب و استاندارد

ات اساسی و کلی که بر طبق الزامات سیستم مدیریت HSE تنظیم شده است عبارت است از :

1. لباس کار تهیه شده باید کاملا اندازه و متناسب با فرم بدن باشد.
2. کسانی که در مجاورت ماشین آلات مشغول کار هستند باید حتما لباس کاری بدون هیچ گونه پارگی داشته باشند و استفاده از زیورآلات مانند آویز و ساعت و همچنین انداختن کلید در جیب اکیدا ممنوع می باشد.
3. کارکنانی که محل کارشان احتمال حریق و انفجار وجود دارد استفاده از یقه ی نورگیر و زه و دسته عینک از انواع سلونوئید ساخته شده اکیدا ممنوع می باشد و همچنین هرگونه موادی که قابل اشتعال باشد.
4. اگر کارکنان در انجام کارهایشان به طور مستمر نیاز داشته باشند که آستین هایشان را بالا بزنند باید حتما لباس کار آستین کوتاه تهیه نمایند.
5. لباس کار کارکنانی که در محیط دارای گرد و غبار و مواد قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده کار می کنند نباید دارای جیب و یا لبه باشد چون ممکن است گرد و غبار و مواد مسموم و مضر در چین و چروک و لبه های لباس باقی بماند.
6. اگر محیط کارکنان دارای مواد خرنده و یا مضر باشد، باید لباس کار به گونه ای تهیه شود که آب و گاز داخل آن نفوذ نکند و جنس پارچه متناسب با ماده و یا موادی که با آن کار می کنند باشد.
7. لباس کار های نسوز مخصوص محافظت در برابر آتش بایستی دارای کلاه و دستکش و کفش به صورت یک تکه و سرهمی باشد.
8. لباس کار مناسب در محیط های اسیدی و رادیو اکتیو باید به صورت یکسره و بدون منفذ همراه با کلاه مخصوص، کفش و دستکش از جنس خاص و غیر قابل نفوذ باشد.
9. لباس کار هایی که به صورت بارانی هستند باید کلاه سرشان از جنس پارچه ی ضد آب باشد با آستر نخی جهت استفاده در محیط های مناطق معتدل و آستری از جنس پشم جهت استفاده در مناطق سرد سیر تهیه شود.

لباس کار چیست و چه کاربردی دارد ؟